Se hace muy difícil tener que escribir estas líneas cuando alguien tan cercano te ha dejado para siempre. Una persona que ha trabajado codo con codo con todo el equipo de esta redacción y que ha sido un gran baluarte en los momentos más complicados. Inteligente, trabajador, comprometido, organizado hasta casi la perfección y uno de los mejores periodistas que han pasado por Escaparate, César Romero Bornay fue durante muchos años pieza fundamental en este periódico.
Definitivamente nos dijo adiós. No sin antes luchar valientemente durante más de un año con la grave y repentina enfermedad que lo dejó fuera de juego un 19 de agosto de 2019. La vida a veces te obliga caminar por lugares que no eliges, pero te obliga a transitar por ellos con dolor y resignación. Y a pesar de la inevitable tristeza que nos ha tocado vivir con esta pérdida, en nuestra memoria quedará ese compañero creativo, espontáneo y único en su profesión que nos regaló grandes momentos.
Luchó como nadie para sacar adelante este periódico, en cada edición, en cada página, en cada titular. Aprendimos de su ímpetu inigualable, de sus constantes planteamientos para construir ideas que ayudaban a cimentar la solidez de nuestra redacción. El vigor de sus propuestas solo era comparable con el convencimiento, sinceridad y vehemencia con las que las defendía.
Este periódico ha tenido la suerte de convivir cerca de 15 años con él, compartir satisfacciones y combatir adversidades. Y en esa línea vital se fraguó una relación que fue mucho más allá de nuestra relación profesional. En Escaparate seguiremos trabajando por sacar adelante este proyecto que nació en 1993 y que creció junto a los profesionales que han ayudado a llegar hasta aquí. César fue uno de ellos. Estés donde estés, siempre te llevaremos con nosotros.
Lo siento muchisimo,no sabia que estuviera enfermo,el fue el primero que se comprometio con la plataforma de pensionistas de Onil para darnos visibilidad,llegue a conocerlo personalmente,que descanse en paz.
Adeu amic. Bona persona de risa infatigable. DEP
Persona como dice el artículo, creativa, resolutiva, de extraordinaria sensibilidad y sentido del humor. Mi gran compañero y apoyo en tiempos de COU. Sentido de justicia y equidad, y libre de banales prejuicios. Orgulloso de haber compartido contigo entre otras cosas, la música de Manowar que luego tanto significaría para ti. Gracias por todo lo demás amigo.
No muevo una sola coma de la semblanza personal, pero escribir 'valuarte' no tiene perdón.
Descansa en pau
Triste e inesperada noticia para mi. Nos conocimos pq compartíamos pasillo del edificio del diario. Al final en esos encuentros casi anuales, acabábamos hablando de videojuegos antiguos y de su padre al que mando mi mas sentido pésame y a toda su familia. Felix.
Gran pèrdua per a la comarca. L'enorme i valuosa tasca que feia des de les pàgines d'aquest periòdic serà difícil de cobrir pel seu carisma, la seua manera de treballar i la proximitat amb què ho feia. Un colp molt dur Descansa en pau, amic César.